این بازی از نظر فنی بسیار جالب بود و البته فوتبال ارائه شده توسط هر دو تیم و هر دو تیم بارها برای گلزنی تلاش کردند. اما نکته جالب این دیدار تیم مصدوم «پرسپولیس» و نصفه و نیمه یحیی بود که پا به این دیدار گذاشتند و با وجود مشکلات فراوان توانستند سه امتیاز بازی را از آن خود کنند.
پرسپولیس در این بازی مرتضی پورعلیگنجی، مهدی ترابی، وحید امیری، امید عالیشاه، میلود سرلک و یاسین سلمانی را در اختیار نداشت و علی ریزو بیرانوند و حسین کنعانیزداگون خسته از اردوی تیم ملی وارد این بازی شدند.
شاید خوشبین ترین هواداران هم تصور نمی کردند که پرسپولیس بتواند در بازی پنجشنبه چنین برد قاطعی را به دست آورد و حتی برخی فکر می کردند پرسپولیس بازی را می بازد، اما پرسپولیس نشان داد که هر وقت سقوط می کند، اولی قوی تر می شود. این موضوعی است که از زمانی که برونکو در این تیم حضور داشت به آن اشاره می شد و او بود که مبارزه را با دستان خالی رهبری کرد و این موضوع تا امروز ادامه دارد.
اگر بخواهیم اتفاق خاصی را در این هفته از لیگ برجسته کنیم، مطمئناً پیروزی پرسپولیس یکی از اتفاقات ویژه هفته است. یحیی و کارمندانش ثابت کردند که توانایی ایستادن، مبارزه و پیروزی را حتی در شرایط سخت دارند و غیرت آنها برای موفقیت بی پایان است.
ای کاش مدیران این باشگاه احترام بیشتری برای این تیم قائل بودند و مشکلات تیم را به حال خود رها نمی کردند. «پرسپولیس» – تیمی بزرگ با دستان خالی.
